Βίντεο: Συχνές ερωτήσεις για την ψυχοθεραπεία – Α’ μέρος

Εδώ είναι το πρώτο βίντεο της σειράς “Συχνές ερωτήσεις για την ψυχοθεραπεία” που ανεβάζω στο κανάλι μου “Harmonia Mental Health Care by Fani Traikou “ στο YouTube.

Συχνές ερωτήσεις για την ψυχοθεραπεία – Α’ μέρος

Σύντομα θ’ ανέβει το Β’ και Γ’ μέρος της ίδιας σειράς.

Θα χαρώ να λάβω ανατροφοδότηση από εσάς προκειμένου να κάνω την όλη διαδικασία μοιράσματος πιο βοηθητική και ενδιαφέρουσα για όλους μας!

Να είστε καλά!

Τα φιλιά μου,

Φανή

Τέχνη στην Ψυχοθεραπεία

Το νέο άρθρο μου στο psychologynow.gr για τη βοηθητική χρήση της τέχνης στην ψυχοθεραπευτική διαδικασία.

Το άρθρο δημοσιεύτηκε πρώτη φορά στο psychologynow.gr

 

Εδώ και καιρό διάφορες ψυχολογικές μελέτες έχουν δείξει πόσο καθοριστική κι ενίοτε ευεργετική επίδραση έχει η παρακολούθηση οπτικοακουστικών ντοκουμέντων στους ανθρώπους (π.χ. ταινίες, τηλεοπτικές σειρές, μουσικά βίντεο-κλιπ, συνεντεύξεις δημοφιλών προσωπικοτήτων κλπ.).

Με τον καιρό λοιπόν ενσωματώθηκε η παρακολούθηση οπτικοακουστικών ντοκουμέντων και στην ψυχοθεραπεία (π.χ. στην Κινηματογραφοθεραπεία), ενώ σχεδόν κάθε εκφραστικό-καλλιτεχνικό μέσο (π.χ. η ανάγνωση βιβλίων, η συγγραφή, η ακρόαση μουσικής κλπ.) θεωρείται βοηθητικό κι ενίοτε αναπόσπαστο κομμάτι της ψυχοθεραπευτικής διαδικασίας.

Με βάση αυτές τις πληροφορίες εδώ και καιρό διάφορες μορφές τέχνης και καλλιτεχνικής έκφρασης ενσωματώνονται στις κατά τ’ άλλα mainstream θεραπευτικές συνεδρίες και βοηθούν τους επαγγελματίες ψυχικής υγείας στο να συλλέξουν περισσότερες πληροφορίες για τα προβλήματα και τις λύσεις που βιώνουν οι άνθρωποι οι οποίοι ζητούν τις υπηρεσίες τους.

Παρακάτω αναφέρω παραδείγματα τα οποία καταδεικνύουν ότι η παρουσία της τέχνης ή της καλλιτεχνικής έκφρασης κάποιες φορές λειτουργεί μοναδικά στη διαδικασία της ψυχοθεραπείας, ειδικά αν η εμπλοκή των ανθρώπων σε οποιοδήποτε καλλιτεχνικό έργο είναι αυθόρμητη και κρίνεται πρωτίστως από τους ίδιους βοηθητική.

Ταινίες / Βιογραφίες δημοφιλών προσωπικοτήτων:

Μέσω της παρακολούθησης ταινιών ή βιογραφιών δημοφιλών προσωπικοτήτων οι άνθρωποι καλούνται να αναγνωρίσουν εάν και κατά πόσο ταυτίζονται με τους βασικούς ήρωες και τις καταστάσεις που βιώνουν και μέσω της συναισθηματικής απόστασης που χαρίζει η παρακολούθηση ενός βίντεο (παρακολουθούν γεγονότα απ’ τις ζωές άλλων ανθρώπων, άρα για λίγο δεν επικεντρώνονται στα δικά τους προβλήματα) έχουν την ευκαιρία να βιώσουν νέα συναισθήματα ή/και να αφομοιώσουν νέες ιδέες.

Αργότερα, ενδέχεται να αναρωτηθούν για τη δική τους δράση σε μία αντίστοιχη κατάσταση ή ενίοτε θα έχουν την ευκαιρία να βγάλουν χρήσιμα συμπεράσματα για τις μέχρι τώρα επιλογές τους.

Συνεντεύξεις άλλων ανθρώπων: Είτε παρακολουθήσουν τις συνεντεύξεις δημοφιλών προσωπικοτήτων (ηθοποιών, σκηνοθετών, συγγραφέων κλπ.) είτε τις εξομολογήσεις απλών καθημερινών ανθρώπων για ιδιαίτερες καταστάσεις που βίωσαν, οι άνθρωποι έχουν την ευκαιρία να βρουν πάλι στοιχεία ταύτισης, να εμπνευστούν, να συνειδητοποιήσουν πώς έχουν πορευτεί οι ίδιοι στις ζωές τους, με βάση τις αξίες τους.

Είναι σημαντικά ανακουφιστική η διαπίστωση ότι δεν είναι μόνοι τους, δε ζουν αποκλεισμένοι σε κάποιες δύσκολες συνθήκες τις οποίες όλοι οι υπόλοιποι μάλλον δεν καταλαβαίνουν. Όλοι κάπου μοιάζουμε, όλοι κάπου συνδεόμαστε, όσο διαφορετικές κι αν είναι οι ζωές μας.

Ανάγνωση βιβλίων/εντύπων/άρθρων στο διαδίκτυο: Η ανάγνωση γραπτού κειμένου είναι ένας ακόμη τρόπος να συνδεθεί ο κάθε άνθρωπος με αυτό που διαβάζει. Είτε πρόκειται για κάποιο βιβλίο είτε για κάποιο άρθρο σε εφημερίδα/περιοδικό, είτε για κάποια διαδικτυακή ανάρτηση, ο άνθρωπος έχει την ευκαιρία να διαβάσει κάτι που θα νιώσει πως τον αφορά, ενδεχομένως θα ταυτιστεί μ’ αυτό και θα δει ένα κομμάτι του εαυτού του σε μια ιστορία κάποιου άλλου. Για ακόμη μια φορά θα νιώσει πως δεν είναι μόνος και πως οι σκέψεις του δεν είναι μοναδικές στο είδος τους. Κι άλλοι – ευτυχώς – σκέφτονται όπως αυτός.

Η συγγραφή και η ανάγνωση γραπτών κειμένων: Η ψυχοθεραπευτική διαδικασία μπορεί να γίνει εξαιρετικά πλούσια κι ενδιαφέρουσα αν κάποιος άνθρωπος αποφασίσει κατά τη διάρκεια μιας συνεδρίας να γράψει με τον τρόπο που θέλει τις σκέψεις του για κάποιο πρόσωπο ή να θυμηθεί και να διηγηθεί μια προσωπική του ιστορία.

Είναι πολύ δημοφιλή τα “γράμματα προς τον εαυτό μου” ή τα γράμματα προς αγαπημένα πρόσωπα ή πρόσωπα με τα οποία θέλουμε να βελτιώσουμε τη σχέση μας και προς το παρόν ενδέχεται να κρατάμε θυμό γι’ αυτά ή απόσταση μ’ αυτά.

Ξεχωριστή αξία μπορούν να έχουν φανταστικές, αλληγορικές ιστορίες που ενδέχεται να συνδέονται ακόμη και με τραυματικές καταστάσεις απ’ τις ζωές των ανθρώπων, οι οποίες μπορούν να αποδειχθούν πολύ βοηθητικές για τη θέαση προσώπων και καταστάσεων από πολύ διαφορετική σκοπιά. Το εάν και με ποιους θα μοιραστεί ο κάθε άνθρωπος το μικρό του “σύγγραμα” είναι πρωτίστως δική του απόφαση.

Ζωγραφική: Κατά τη διάρκεια μιας συνεδρίας μπορεί ο επαγγελματίας ψυχικής υγείας με τον άνθρωπο που ζητά τις υπηρεσίες του να συμφωνήσουν να ζωγραφίσουν ελεύθερα, ενώ συζητούν για κάποιο γεγονός ή μια χρονική περίοδο της ζωής του δεύτερου.

Στο τέλος, της συνεδρίας μπορούν να δείξουν τις ζωγραφιές τους ο ένας στον άλλον, μπορούν να τις ανταλλάξουν ή να κρατήσουν και οι δυο αντίγραφα και των δύο. Επίσης, μπορεί κάποιος να ζωγραφίσει κάτι στο σπίτι του με αφορμή μια συζήτηση κατά τη διάρκεια μιας συνεδρίας και να φέρει να δείξει τη ζωγραφιά του στον θεραπευτή του την επόμενη φορά.

Ακρόαση μουσικής/Επεξεργασία μουσικών στίχων: Πολλές φορές ένα σπουδαίο τραγούδι ή ένας αγαπημένος στίχος έρχεται στο μυαλό μας για να μας βοηθήσει και να μας θυμίσει πως μια δύσκολη κατάσταση θα περάσει και πως η χαρά και η αγάπη είναι αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής μας. Ακόμη μέσα από τα λόγια των τραγουδιών μαθαίνουμε ξανά για ιστορίες, σκέψεις και συναισθήματα άλλων ανθρώπων. Ταυτιζόμαστε και συνδεόμαστε με στίχους που είναι λες και μιλάνε για εμάς και τελικά γι’ αυτό μιλάνε σ’ εμάς.

Η τέχνη όταν έρχεται αυθόρμητα μες την ψυχοθεραπευτική σχέση και αποδεικνύεται βοηθητική και απελευθερωτική, είναι πάντα καλοδεχούμενη. Εντέλει, δε χάνουμε τίποτα να δοκιμάσουμε και να δούμε κατά πόσο αποδεικνύεται σημαντικό εργαλείο για τον κάθε επαγγελματία ψυχικής υγείας και σπουδαίο βοήθημα έκφρασης για τον κάθε άνθρωπο που αναζητά να διερευνήσει προβλήματα και σημαντικές ιστορίες της ζωής του μέσω της ψυχοθεραπευτικής διαδικασίας.

Το νέο μου κανάλι στο YouTube “Harmonia Mental Health Care by Fani Traikou”

Έχω την χαρά και την τιμή να σας παρουσιάσω τη νέα μου προσπάθεια για να πετύχω ακόμη πιο πλούσια επικοινωνία μαζί σας.

Το νέο διαδικτυακό κανάλι της “Harmonia Mental Health Care” είναι γεγονός και μπορείτε να το βρείτε ήδη στο YouTube.

Το πρώτο μου βιντεάκι διαρκεί μόλις λίγα λεπτά και έχει τίτλο “Μια μικρή ιστορία”. Μέσα σ’ αυτό επιχειρώ να μοιραστώ μαζί σας το πως αποφάσισα να σπουδάσω Ψυχολογία και Ψυχοθεραπεία, τι με οδήγησε σ’ αυτό τον επαγγελματικό προσανατολισμό και τι ακριβώς κάνω σήμερα μέσα στη δουλειά μου.

Όπως λέω και στο βίντεο: Εφόσον ζητώ από ανθρώπους να μοιραστούν τις ιστορίες τους μαζί μου, τότε είναι δίκαιο και σωστό να μοιραστώ πρώτη εγώ μία μαζί σας. Τη δική μου ιστορία.

Ελπίζω να σας αρέσει! 🙂

Συνέντευξη στο “Καλό Μεσημέρι” στο ΚΡΗΤΗ TV

Γεια χαρά σε όλους/ες σας!

Αναρτώ για όσους/ες ενδιαφέρονται τη συνέντευξη που έδωσα στην κυρία Μαλέσκου για το πώς είναι η ζωή στην Ολλανδία την περίοδο της κρίσης του κορωνοϊού.

Μέσα σε λίγα λεπτά προσπάθησα μ’ ένα δικό μου τρόπο να “μεταφράσω” και να μεταφέρω κάποια χαρακτηριστικά της ολλανδικής κουλτούρας, του τρόπου ζωής τους και της πολιτικής που ακολουθούν αυτή την περίοδο εν μέσω πανδημίας. Δεν ξέρω πόσο καλά τα κατάφερα – το θέμα είναι ούτως ή άλλως τεράστιο και περίπλοκο! – αλλά σίγουρα έβαλα τα δυνατά μου.

Ελπίζω μέσα απ’ αυτή τη συζήτηση να είναι ξεκάθαρο το μήνυμα ότι παρά τον φόβο και την ανησυχία μας πρέπει να παραμείνουμε ψύχραιμοι, λογικοί και με ελπίδα για το αύριο!

Να είστε όλοι σας καλά! Μείνετε υγιείς και ασφαλείς!

 

Youth book series about Bullying: Tough!, Weird!, Dare!

A wonderful book series about the bullying. The same story is been said from three different perspectives in these three books: The perspectives of the offender, the timid follower and the victim. How are each of them thinking? How their behaviors could be justified? Can things go better? Who could help in such a situation? Is bullying something that can be really controlled?

All these questions are being answered to these inspiring books which should be part of every kid – personal or public – library. Try to suggest these books to children and also to adults who are raising up or working with kids. They should all have the chance to recognize and deal with bullying. In this way our world will never stop becoming better.

Learn more about this book series here!

 

Σειρά εφηβικών βιβλίων για τον Σχολικό Εκφοβισμό: Tough!, Weird!, Dare!

Μια εξαιρετική σειρά εικονογραφημένων βιβλίων για το φαινόμενο του σχολικού εκφοβισμού ( bullying). Τρία βιβλία που λένε την ίδια ιστορία από διαφορετική σκοπιά: Ο θύτης, ο σιωπηλός συνένοχος και το θύμα . Ποιες είναι οι σκέψεις και τα συναισθήματα του καθενός; Πώς δικαιολογείται η συμπεριφορά τους; Μπορούν να αλλάξουν τα πράγματα προς το καλύτερο; Ποιοι πρέπει να βοηθήσουν σε όλο αυτό; Μπορεί τελικά το bullying να αντιμετωπιστεί πραγματικά;

Αυτά και άλλα πολλά απαντιούνται σ’ αυτά τα εμπνευσμένα βιβλία, τα οποία δεν πρέπει να λείπουν από καμιά παιδική – ιδιωτική και δημόσια – βιβλιοθήκη. Δώστε στα παιδιά – αλλά και στους ενήλικες που τα συνοδεύουν ή ασχολούνται επαγγελματικά μαζί τους – την ευκαιρία να διαβάσουν για το bullying ώστε να μάθουν να το αναγνωρίζουν και να το αντιμετωπίζουν. Μόνο έτσι η κοινωνία μας θα εξακολουθήσει να γίνεται καλύτερη.

Δείτε περισσότερα για τα τρία αυτά βιβλία εδώ!

 

Πότε δεν πρέπει να διακόπτουμε την ψυχοθεραπεία μας

Το άρθρο δημοσιεύθηκε πρώτη φορά στο psychologynow.gr

Κατά καιρούς πολλοί από εμάς θα μπούμε στη διαδικασία της ψυχοθεραπείας, είτε για πρώτη φορά στη ζωή μας, είτε για δεύτερη, τρίτη ή και πολλοστή φορά, εφόσον στο παρελθόν έχουμε ξαναμπεί στην ίδια διαδικασία με τον/την ίδιο/α ψυχοθεραπευτή/τρια ή κάποιον άλλον.

Έστω λοιπόν ότι νιώθουμε κάποια στιγμή ότι θέλουμε να διακόψουμε τη διαδικασία της ψυχοθεραπείας με τον/την τωρινό/ή μας ψυχοθεραπευτή/τρια, αλλά δεν είμαστε σίγουροι για το εάν κάνουμε καλά ή όχι, εάν είναι η σωστή στιγμή για κάτι τέτοιο ή εάν θα ΄πρεπε να περιμένουμε.

Καλώς ή κακώς δεν υπάρχει μία και μόνη σωστή απάντηση για το ποια είναι η κατάλληλη στιγμή να διακόψει κανείς την ψυχοθεραπευτική διαδικασία, όμως υπάρχουν κάποιοι παράγοντες οι οποίοι καλό είναι να ληφθούν υπόψιν πριν την οριστική μας απόφαση να διακόψουμε άμεσα τη συνεργασία μας με τον/την ψυχοθεραπευτή/τρια μας ή όχι.

Video: “I am dyslexic”

A sensitive, meaningful, clear video about the effort of dyslexic children in order to gain knowledge like all the other children. By understanding dyslexia we give the chance to the dyslexic children to reach their lifetime goals. Dyslexic children ask only our support. One more time let’s see the different people to us as beautiful planets which worth exploring!

Βίντεο: “Είμαι δυσλεκτικός”

Ένα πολύ ευαίσθητο, ουσιαστικό, ξεκάθαρο βίντεο για τον αγώνα των δυσλεκτικών παιδιών να ακολουθήσουν την πορεία της γνώσης όπως και τα υπόλοιπα παιδιά. Η κατανόηση της δυσλεξίας απ’ όλους μας μπορεί να δώσει στα δυσλεκτικά παιδιά την ευκαιρία να καταφέρουν ο,τιδήποτε βάλουν στόχο στη ζωή τους. Το μόνο που χρειάζονται είναι η στήριξη απ’ όλους μας. Γι’ ακόμη μια φορά ας δούμε τους διαφορετικούς από εμάς ανθρώπους σαν όμορφους πλανήτες προς εξερεύνηση!

Όταν αγαπάμε το οικείο κι ας μην είναι απαραίτητα υγιές

Αυτό το άρθρο δημοσιεύτηκε πρώτη φορά στο psychologynow.gr

“Μα πώς είναι δυνατόν να τον αγαπώ ακόμα; Γιατί να διαλέξω αυτόν εξ αρχής κι όχι κάποιον άλλον πιο κατάλληλο για ‘μένα;” με ρώτησε κάποτε μια θεραπευόμενη μου.

“Νιώθω πως δεν μπορώ να είμαι πλήρως αφοσιωμένος σε μία σχέση. Δεν το μπόρεσα ποτέ γιατί ίσως δεν ξέρω και πώς είναι. Οι γονείς μου παρέμειναν παντρεμένοι για τα παιδιά τους, αλλά δεν νομίζω ότι ήταν ποτέ πραγματικά μαζί. Ο καθένας ζούσε τη ζωή του κι ας έμεναν στο ίδιο σπίτι” μου διηγήθηκε κάποτε ένας θεραπευόμενος μου.

“Δεν το είχα συνειδητοποιήσει μέχρι τη στιγμή που ο κολλητός μου μού είπε πως η κοπέλα μου μοιάζει εμφανισιακά με τη μητέρα μου. Το σκέφτηκα κι όταν την παρατήρησα καλύτερα, είδα πως είχε δίκιο” μου είπε σχετικά πρόσφατα ένας φίλος.

“Δεν ξέρω γιατί συμβαίνει αυτό αλλά κι ο τωρινός σύντροφος μου του μοιάζει. Νιώθω πως όσο κι αν προσπαθώ να το αποφύγω δεν ωφελεί. Όλοι οι άντρες που ερωτεύτηκα τα τελευταία χρόνια, είχαν κοινά χαρακτηριστικά μ’ εκείνον” μου είπε μια άλλη φίλη πριν λίγο καιρό.

Τι κοινό έχουν όλες οι παραπάνω ομολογίες; Μπορεί για κάποιον που δύσκολα συνδέει δεδομένα και καταστάσεις, όλα τα παραπάνω να μοιάζουν κάπως ασύνδετα. Όμως, για ένα έμπειρο μάτι όλα αυτά συνδέονται κάτω από ένα γενικό συμπέρασμα: Οι άνθρωποι συχνά αγαπάμε όχι αυτούς που θα ‘πρεπε “για το καλό μας”, αλλά συχνά αυτούς που μας φαίνονται κάπως “γνώριμοι”. Ίσως δεν μπορούμε να καταλάβουμε γιατί μας ελκύουν, γιατί μας μαγνητίζουν περισσότερο από πολλούς άλλους, ενώ κάπου μέσα μας ίσως ξέρουμε ότι “δε θα ‘πρεπε” να τους επιλέξουμε.